قاچاق دختران ایرانی
قاچاق زنان و دختران ایران
بر اساس آمار و اخبار منتشر شده در روزنامه ها و جراید کثیر الانتشار روشن می شود که در سال های اخیر روند قاچاق زنان و دختران و کوچ اجباری آنها به کشورهای حاشیه خلیج فارس و بطور محدود به کشورهای اروپایی و اسیایی افزایش یافته است.به خصوص در یکی،دو سال گذشته مواردی از دستگیری شبکه های قاچاق زنان از ایران به سایر کشورها درمطبوعات کشورمان گزارش شده است.بنابر تحقیقات انحام شده توسط سازمان دفاع از قربانیان خشونت ،مقصداین گروه های قاچاق عبارتست از پاکستان،کشورهای عربی حوزه خلیج فارس به ویژه بیشتر امارات متحده عربی و گهگاه غرب اروپا.
بر اساس تحقیقات این سازمان بر روی نشریات کشور، صفحه روزنامه های کشور مملو از موضوع قاچاق است .
بر این اساس ،گزارش روزنامه ایران حاکی از آن است که با هوشیاری ماموران اجرایی قرار گاه امر به معروف و نهی از منکر استان تهران عوامل یک باندقاچاق دختران فراری به خارج از کشور شناسایی و دستگیر شدند.فرمانده قرارگاه اعلام کرد اعضای این باند که دختران فراری را اغفال و به کشورهای اطراف می بردند، در زمینه قاچاق اشیای عتیقه نیز فعالیت می کردند.متهمان دستگیر شده در تحقیقات مقدماتی به فعالیت خود در زمینه قاچاق دختران فراری و خرید و فروش اشیای عتیقه اعتراف کرد.در این رابطه 9 نفر متهم دستگیر و برای تحقیقات بیشتر به مرکز قضایی مطهری یافت آباد منتقل شدند.
روزنامه انتخاب نیز در سوم خرداد 81 از کشف یک شبکه گسترده فساد و فحشا خبر داد و نوشت اعضای گسترده ترین باند بین المللی فساد و فحشا در ایران که اقدام به جذب و انتقال دختران وزنان ایرانی به کشورهای آسیایی و اروپایی می کردند توسط ماموران مرکز اجرای امر به معروف و نهی از منکر سپاه دستگیر شدند.
براساس گزارش این روزنامه ،شبکه فساد،زنان و دختران جوان را با پرداخت پول های هنگفت و باکمک تعدادی از تجار ثروتمند به کشورهای عربی و خلیج فارس و اروپا انتقال می دادند.بر اساس این گزارش حدود 200 دختر و زن جوان در این باندعضویت داشتند .
روزنامه انتخاب ادعا کرد که اعضای باند، برخی دختران جوان را برای تن فروشی به فرانسه و انگلیس نیز اعزام می کردند.
روزنامه قدس 21 مهر 81 نوشت: "با متلاشی شدن یک باند قاچاق زنان و دختران به کشورهای بیگانه 38 نفر از اعضای این شبکه دستگیر و 15 نفر از قربانیان آنها به کشورمان بازگردانده شدند.
اعضای این شبکه با ترفندهای گوناگون بویژه ازدواج صوری با دختران آنان را به بهانه سفر به زاهدان خارج کرده و به یکی از کشورهای همسایه شرقی(پاکستان) انتقال می دادند این تبهکاران عمده طعمه های خود را از بین دختران معتاد و دارای فقر فرهنگی و مادی انتخاب می کردند.در پی دستگیری این افراد بیش از 70 خانواده نیز که به نوعی در اقدامات تبهکارانه اعضای این شبکه دخالت داشتند شناسایی و تا کنون در مجموع 38 نفر از مجرمان دستگیر شدند و با تلاش فراوان مراجع قضایی و انتظامی تا کنون 15 نفر از دختران قربانی به کشورمان بازگردانده شدند".
روزنامه ایران24بهمن1379 نوشت: "جزئیات فعالیت شبکه مخوف قاچاق دختران کم سن و سال و نوجوان ایرانی در کشورهای حوزه خلیج فارس فاش شد.مسئولیت این شبکه قاچاق دختران جوان ایرانی به خارج از کشور با یک زن میانسال بود که بابت هر دختر و زن جوان ایرانی مبلغ هنگفتی را دریافت می کرد.
چندی قبل عباسعلی علیزاده رئیس کل دادگستری استان تهران خبری مبنی بر کشف فعالیت یک شبکه قاچاق دختران ایرانی کشورهای حوزه خلیج فارس را اعلام کرد . در این شبکه قاچاق تعدادی زن قواد و فاسد عضویت داشتند که دختران و زنان جوان را که با خانواده هایشان مشکل مالی داشتند شناسایی می کردند و سپس به بهانه این که دختران آنها در کشورهای خلیج فارس خوشبخت و پولدار خواهند شد به خانواده هایشان با گذرنامه و روادید به مدت سه هفته آنها را به طور غیر قانونی به دبی می فرستادند و در دبی به چند بازرگان عرب فروخته می شدند".
خبرنگار کیهان از مشهد نیز گزارش داد : "با انهدام 11 شبکه فعال فساد و فحشاء در مشهد 148 نفر بازداشت شدند.این باندها حدود 5 سال در نقاط شهر مشهد فعالیت داشتند و دهها نفر از دختران فراری و زنان توسط این باند اغفال و به کشورهای عربی خلیج فارس یاکشورهای آسیای شرقی قاچاق می شدند. قاضی صادقی رئیس مجتمع قضایی شهید مطهری شعبه 1007 عنوان کرد اتهامات اعضای این باند قوادی،رابطه نامشروع،نگهداری مشروبات الکلی و توزیع فیلم های مستهجن است".
خبرنگار کیهان در شیراز نیز نوشت:"یک باند فساد و فحشاء و قاچاق دختران در شیراز متلاشی و بازداشت شدند".
خبرگزاری ایسنا در تهران گزارش داد :"به گفته کارشناس دفتر آسیب های اجتماعی سازمان بهزیستی کشور 200 میلیون زن و دختر در اسارت شبکه های مافیایی دنیا هستند که از این طریق 7 تا 13 میلیارد دلار نصیب سازمان های تبهکاری می شود. دکتر اسد بیگی تصریح کرد بر اساس تحقیقات انجام شده درایران و کشورهای دیگر آمار دختران فراری نسبت به پسران بیشتر است و اکثر آنها نیز به دام فحشا و روسپیگری افتاده و توسط باندهای مخصوصی برای روسپیگری یا قاچاق آنها به خارج از کشور به خصوص دبی فرستاده می شوند".
جام جم 16 مهر 1381 نوشت :" پلیس باند قاچاق دختران را در فرودگاه مهر آباد به دام انداخت.پرونده رسیدگی به جرایم اعضای این باند به شعبه 1610 مجتمع قضایی ویژه به ریاست قاضی صابری ظفر قندی ارجاع شد".
جلوه اول مرداد 81 گزارش داد:" دستگیری 82 نفر از اعضای یک باند فساد ، فحشاء و قاچاق دختران به کشورهای حوزه خلیج فارس و چند کشور اروپایی پرونده تنظیمی به دادگاه عمومی تهران تحویل داده شد".
روزنامه جام جم 11 مهر 81 از دستگیری اعضای باند اینترنتی اغفال دختران خبر داد و آورد ،سه زن میانسال پس از ارتباط اینترنتی(چت) با دختران و پسران جوان آنها رابه فساد می کشاندند و پس از ارتباط با دختران از طریق سایت اینترنتی و با جلب اعتماد و اطمینان آنها با این دختران قرار ملاقات می گذاشتند سپس به بهانه های واهی و پیدا کردن شوهر پولدار و سفر به خارج از کشور از آنان سوء استفاده می کردند.
روزنامه همشهری 24 مهر 81: تعداد زیادی دختر ایرانی در کربلا نجف و سایر شهرهای زیارتی عراق به گدایی مشغولند. این دختران توسط مردان عرب از خانواده هایشان در روستاها یا مناطق فقیر نشین خریداری و برای کسب در آمد از زائران ایرانی که به گدایان عراقی پول نمی دهند،به شهرهای زیارتی عراق برده می شوند.
ماهنامه خواندنی 24 مهر 81 طی گزارشی اعلام کرد:" در استان های خراسان و سیستان و بلوچستان چندین هزار دختر ایرانی به مردان افغانی فروخته شدند.اخیرا یک باند برده گیری که عده نامعلومی از دختران ایرانی را در پاکستان به کنیزی فروخته اند شناسائی و برخی از اعضا آن دستگیر شدند.بر اساس یک آمار رسمی اظهار شده است که فقط بوسیله همین باند بیش از 150 دختر مشهدی به پاکستان برای تن فروشی منتقل شدند شیوه کار اعضای این باند چنین بوده است که دختران را از خانواده هایشان خریداری کرده و به عقد خود در می آوردند سپس آنها را به خانه های فساد که در پاکستان به خرابات موسومند می فروختند.لازم به ذکر است که منطقه میرجاوه در زاهدان به عنوان یک منطقه ترانزیت در امر قاچاق انسان به شمار می رود. استان های خراسان و سیستان و بلوچستان از مناطق مبدأ و شهرهای کویته،کراچی،راولپندی در پاکستان و کشورهای افغانستان و کشورهای خلیج حاشیه خلیج فارس و بعضی از کشورهای آسیایی و اروپایی از مناطق مقصد پدیده قاچاق محسوب می شوند".
به گزارش ایرنا در 20 بهمن 1381 چندی پیش روزنامه مشرق،چاپ پاکستان نوشت : "ماهانه 45 دختر ایرانی 16 تا 25 ساله در کراچی توسط افراد ثروتمند خریداری می شوند". در ادامه این خبر آمده است یک گروه بلوچ ایرانی مدت 2 سال است که از راه بلوچستان این دختران را به پاکستان منتقل کرده و در کراچی به فروش می رسانند.همچنین ماموران معاونت اطلاعات ناجا که تنها مرجع پلیس رسیدگی به این جرم نانوشته هستند،شهریور سال 81 توانستند 20 زن و مرد بلوچ را با شکار دختران فقیر خراسانی آنها را روانه پاکستان می کردند،شناسایی دستگیر کنند.
پس از دستگیری پاره ای از موارد قاچاق زنان و دختران در ایران به مواد قانون مجازات اسلامی رجوع می کنیم،تاببینیم قانونگذار چه مجازاتی را برای جرم قاچاق انسان در نظر گرفته است.
باندهای قاچاق دختران چگونه فعالیت می کنند
گزارش سازمان دفاع از قربانیان خشونت نشان می دهد ،سن قربانیان در شماری از موارد حتی کمتر از 14 سال است.این صغر سن نشان دهنده میزان آسیب پذیری کودکان دختر در برابر جرم قاچاق و اهمیت برخورد سریع و وسیع باچنین پدیده شومی است.
امیر حسین کردوانی کارشناس ارشد حقوق بین الملل از یکی از دانشگاه های انگلستان ضمن تایید مطلب فوق در خصوص راه های اغفال دختران کم سن و سال می گوید:"قاچاقچیان، دلال هایی را درمناطقی مانند پارک ها، مقابل مدارس راهنمایی و دبیرستان می گمارند که با این دختران،طرح دوستی و آشنایی بریزند و سپس آنها را به مکان های خاصی برده و با وعده های خروج آسان از کشور، درآمد خوب زندگی بهتر و یا حتی در مورد دختران کم سن و سال و گاهی به زور آنان را تا لب مرزها حمل کرده و به صورت جاسازی شده قاچاق می کنند".
وی می افزاید:"یکی دیگر از وظایف این دلالان،ایستادن در کنار سفارتخانه ها و ادارات کاریابی و دادن پیشنهاد کار پردرآمد به کسانی است که به دلیل اطلاعات کم یا احتیاج به یافتن شغل،سریعا جذب چنین افرادی می شوند.گروه دیگری که در معرض خطر قرار دارند،افراد کم سواد و کم اطلاع هستند که در مناطق روستایی ساکنند".
وی تاکید می کند،حتی گاهی دیده شده است دلال ها برخی دختران کم سن و سال را با پرداخت پول به والدینشان ویا وعده زندگی بهتر به عقد ازدواج خود در آورده و سپس به قاچاقچیان انسان در خارج از کشور تحویل می دهند.
در سال های اخیر نوع جدید تری نیز به روش های اغفال دختران و زنان افزوده شد که حاصل مدرینزه شدن جوامع از جمله جامعه ما می باشد و آن از طریق اینترنت است.به طور مثال اتاق گفت و گو یا اصطلاحا چت روم یکی دیگر از راه هایی است که دلالان از آن برای اغفال دختران وزنان استفاده می کنند.به این ترتیب که ابتدا از طریق گفت و گوی تایپی،گاهی شنیداری ودادن تصویر خود،طرح دوستی با آنان را می ریزند و سپس با وعده ازدواج، کارخوب،درآمد بالا و حتی فرستادن بلیط و ویزا برای دوستان فریب خورده خود آنان را به کشور مورد نظر هدایت کرده و در انجا تحویل قاچاقچیان می دهند.
اشکال متفاوت قاچاق زنان و دختران در ایران
بطور کلی پدیده قاچاق زنان و دختران به دو شکل متفاوت در کشور قابل ملاحظه است؛ قاچاق زنان به پاکستان ، کشورهای حاشیه خلیج فارس و از همه مهمتر امارات متحده عربی.
این تقسیم بندی بدین جهت صورت می گیرد که هر کدام از اشکال بالا نوع به دام کشیده شدن قربانیان قاچاق،طریق انتقال آنها و شرایط زندگی پس از قاچاق قربانیان از یکدیگر متفاوت و در نهایت هر کدام نیز ما را به نتایج متفاوتی خواهد رساند..
قاچاق زنان و دختران به پاکستان
بر اساس این تحقیقات قاچاق زنان در استان های خراسان و سیستان و بلوچستان،در واقع استان های همجوار کشور با پاکستان و افغانستان رایج است.بر اساس گزارش ماهنامه خواندنی و گزارش جامعی که توسط کمیته زنان سازمان دفاع از قربانیان خشونت به همراه یکی از کارشناسان بهزیستی در سفر خود به مشهد تهیه شده،شیوه کار قاچاقچیان به این صورت بوده است که دختران رااز خانواده هایشان که غالبا در شرایط نابسامان اقتصادی به سر می بر ده اند ،خواستگاری نموده به عقد خود در می آوردند و سپس آنها را به خانه های فساد در پاکستان که به خرابات موسومند می فروختند.(بر اساس این گزارش یکی از مناطق حاشیه نشین مشهد(قلعه ساختمان) از مناطق مبتلا به این پدیده است.
بر اساس گزارش های فوق قاچاقچیان،خانواده های فقیر را شناسایی می کردند و با معرفی خود به عنوان اهالی زاهدان که صاحب مال و مکنتی نیز هستند دختران را از خوانواده هایشان خواستگاری می کردند.این دختران همراه آنها به زاهدان انتقال می یافتند و در شهرهای کویته،کراچی و راولپندی به کنیزی و یا روسپی گری کشانده می شدند.
متاسفانه اخیرا پدیده فروختن دختران توسط خانواده هایشان یا شوهرانشان در شهرهای مختلف مرزی ابعاد نگران کننده ای پیدا کرده است.مطابق بررسی هایی که انجام شده،همه افراد قربان اولا هیچگونه آگاهی از قاچاق شدن خود نداشته اند .در واقع همه قربانیان به صورت کاملا رسمی ازدواج کرده بودند و تنها چند روز بعد از ازدواج همراه با اجبار ،زور،تهدید و فریب و نیرنگ به زاهدان و سپس پاکستان انتقال داده شده بودند.
دوما،همه قربانیان از وضعیت بوجود آمده اظهار نارضایتی می کردند و خواهان بازگشت به ایران و خانواده های خود بودند.
سوما،همه قربانیان از طریق صیغه،ازدواج موقت،ازدواج کرده بودند و عدم ثبت رسمی عقد آنها در این شکل یکی از معضلات اساس بود.
چهارما،برای بازگرداندن آنها در اغلب موارد خانواده های قربانیان و از طریق سفارت ایران در پاکستان اقدام کرده بودند.
پنجم اینکه به گفته قربانیان عدم حفاظت و نگهبانی کامل از مرزهای شرقی کشور دلیل عمده ای برای سهولت کار قاچاقچیان بود.
ششم، اغلب قربانیان هیچ پولی بابت کار جنسی خود دریافت نمی کردند و معمولا خانواده شوهران آنها تمام پول را دریافت می کردند.انها در بدترین شرایط زندگی قرار داشتند.قربانیان اغلب از خانواده هایی بودند که در حاشیه شهر زندگی می کردند. دچار فقر بسیار شدید بودند.
2- قاچاق زنان و دختران به امارات متحده عربی
معمولا دختران که به امارات متحده عربی(دوبی) قاچاق می شوند بین 10 تا 16 سال سن دارند و برای دو مناسبت عمده عید فطر و عید قربان منتقل می شوند .انتقال آنها به دو شکل است:الف-عده ای از آنها بطور رسمی خواستگاری می شوند،به نام شیوخ بزرگ عرب و درازای پرداخت مبالغی به خانواده شان از مرز عبور داده می شوند.
ب-عده دیگر دخترانی هستند که برای این منظور ربوده می شوند و بدون اجازه پدر و مادر از کشور خارج می شوند.
اگر شیوخ عرب در مراسم حفله دختران رابرای همسری بپسندد مشکل زیادی وجود ندارد.مشکل از زمانی بوجود می آید که دختران وارد شده توسط شیوخ مورد استقبال قرار نمی گیرد،بنابراین افراد وارد بازار کار شده و به روسپی گری در کلوپها و کاباره ها مشغول می شوند.
تفاوت عمده ای که این عده از دختران قاچاق شده با قربانیان قاچاق به پاکستان دارند،این است که اغلب اوقات ظاهرا قاچاق دختران با رضایت و آگاهی قربانیان انجام می شود.در واقع قربانیان از همان ابتدا از مقصد و نحوه کار خود آگاهی دارند .یک نوع رضایت ظاهری که البته به اعتقاد بسیاری از کارشناسان این رضایت ظاهری نمی توانند مانع از این امر شود که ما آنها را در زمره افراد قربانی قاچاق محسوب کنیم.در واقع این افراد قربانی شرایط نابسامان اقتصادی،اجتماعی و فرهنگی هستند.
دومین ویژگی این قربانیان این است که اکثر قریب به اتفاق قربانیان تمایلی به بازگشت به ایران ندارند .در واقع بیشتر انها ترجیح در همان شرایط غربت و روسپی گری در دوبی بمانند به جای اینکه به ایران بازگردند.
