به مناسبت روز جهانی مبارزه باایدز

دهم آذر روز جهانی مبارزه با ایدز بهانه ای است برای اندیشیدن درباره ویروسی که سلامتی عده بی شماری را در دنیا تهدید می کند و یادآوری این نکته که افراد مبتلا به این بیماری نیازمند حمایت جامعه هستند.

به گزارش ایرنا در اواخر دهه 70 میلادی در آفریقا و آمریکا در افرادی که به ظاهر سالم بودند، عفونت‌های شدید و انواع سرطان مشاهده شد که دلیل آشکاری برای ابتلا به آنها وجود نداشت که در برخی موارد بر اثر این بیماری ها افراد جان خویش را از دست دادند، با مشاهده مواردی از این بیماری ها در میان دریافت کنندگان خون و فرآورده‌های خونی، مردان بالغ ساکن نواحی مرکز آفریقا، نوزادان متولد شده و افراد تزریقی، مشخص شد که عامل عفونی باعث بروز این مشکلات می‌شود تا آن که در سال 1983 میلادی، عامل این بیماری مرموز که ویروس 'اچ آی وی' یا نقص سیستم ایمنی انسان بود، کشف شد.
ایدز یا سندرم نقص ایمنی اکتسابی، یک بیماری ویروسی، پیش رونده و قابل پیشگیری است و از تکثیر ویروس اچ آی وی (HIV) که سیستم ایمنی بدن انسان را مختل می کند، ایجاد می شود.
ویروس اچ آی وی که عضو گروهی از ویروس‌ها به نام رتر ویروس‌ها است با اختلال در سیستم دفاعی باعث کاهش توانایی بدن درمقابل انواع عفونت ها و بیماری ها می شود، در واقع این ویروس، سلول‌های‌ ایمنی‌ خون یعنی لنفوسیت‌ها و سلول‌های‌ ایمنی‌ موجود در بافت‌ها را همچون مغز استخوان‌، طحال‌، کبد، گره‌های‌ لنفاوی و ... که دارای نقش اساسی در تولید پادتن برای‌ مقابله‌ با بیماری ها و سرطان‌ها هستند را درگیرمی سازد و این‌ امر باعث‌ کاهش‌ توانایی‌ بدن‌ در مقابله‌ با عفونت‌ها و توانایی‌ سرکوب‌ سلول‌های‌ غیرطبیعی‌ مثل‌ سلول‌های‌ سرطانی‌ می‌شود.
ویروس ایدز از ساختار ساده ای تشکیل شده است، ساختمان این ویروس از یک ژن هشت کروموزومی در وسط شکل گرفته که اطراف آن را یک هسته پروتئینی احاطه کرده و سطح ویروس پوشیده از پروتئین و مواد قندی است.
ساختارسطحی و بیرونی این ویروس امکان چسبیدن آن را به سلول‌های خاص بدن انسان یعنی سلول‌های سیستم ایمنی می دهد که مهمترین این سلول ها لنفوسیت‌هایی به نام CD4 هستند که نقش مهم و اساسی در هماهنگ کردن پاسخ ایمنی بدن علیه عفونت دارند.** راههای انتقال ویروس
بیماری ایدز با شیوه های گوناگون از جمله از طریق تماس جنسی با افراد آلوده به ویروس HIV منتقل می شود و برای پیشگیری می توان از روش های بهداشتی در روابط جنسی استفاده کرد.
مورد دیگری از عوامل ابتلا به این ویروس، از طریق مادر آلوده است که طی بارداری، هنگام زایمان یا بعد از زایمان ویروس را به کودک خود منتقل می کند. مادرانی که بعد از زایمان به ویروس ایدز آلوده می‌ شوند باید حتی الامکان باردار نشوند و در صورت باردار شدن با مصرف داروهای ضد ویروس به میزان زیادی از ابتلای جنین به بیماری پیشگیری کنند.
از دیگر روش های شایع انتقال ایدز از طریق خون و فرآورده‌های خونی آلوده است و گفته می شود که در حدود چهار درصد از حاملان ویروس در جهان به علت دریافت خون یا فرآورده‌های خونی آلوده به ایدز مبتلا شده‌اند که البته امروزه می توان با کنترل دقیق نمونه‌های خون از انتقال این روش به میزان قابل توجهی جلوگیری کرد.
از روش های دیگر، استفاده مشترک از لوازم تیز، برنده و وسایلی است که در سطح بدن خراش یا سوراخ ایجاد می ‌کنند، از قبیل ابزار حجامت، خالکوبی، ختنه، طب سوزنی، تیغ سلمانی، مسواک، وسایل سوراخ کردن گوش، تجهیزات دندان پزشکی، سرنگ و سرسوزن، ماشین اصلاح و اپی‌لیدی است که اگر بدون ضد عفونی کامل به طور مشترک استفاده شوند، ممکن است ویروس HIV را منتقل کنند.
در چنین مواردی هر وسیله ‌ای که به خون فرد آلوده آغشته شود، در صورت تماس با زخم و مایعات بدن فرد دیگر ممکن است آلوده‌ کننده باشد.
در عین حال باید گفت که در اغلب روابط سالم اجتماعی چون ' خوردن غذای آغشته به خون آلوده به ویروس HIV، نیش حشرات به خصوص نیش پشه، تماس‌ های معمولی مانند دست دادن و در آغوش گرفتن و بوسیدن، سرفه و عطسه، استفاده از رختخواب مشترک، استفاده از ظروف غذاخوری مشترک، استفاده از تلفن عمومی، استخر و توالت عمومی، دست زدن به دستگیره وسایل نقلیه عمومی مانند اتوبوس یا تاکسی بیماری ایدز را منتقل نمی ‌کند.
علاوه بر اینکه هر فرد حامل این ویروس به طور قطع مبتلا به ایدز نیست بلکه آشکار شدن برخی علایم بالینی در انسان نشانه ابتلا به این بیماری است، حدود نیمی از افراد مبتلا به اچ آی وی در مدت 10 سال به مرحله بیماری ایدز وارد می شوند که این مدت در افراد مختلف گوناگون و به وضعیت سلامتی و عادات فردی افراد بستگی دارد؛ همچنین بعضی داروها نیز به کنترل این روند کمک می‌کند.** علائم ابتلا
نشانه ابتلا به بیماری ایدز شبیه سرماخورگی است و در بسیاری از موارد با عوارض ساده‌ای همچون خارش پوست، اسهال وافزایش حرارت بدن آغاز می شود و با پیشرفت این بیماری علایم ظاهری قابل توجهی همچون کاهش وزن بیش از 10 درصد، اسهال مزمن، طولانی مدت و همچنین تب های متناوب یا ثابت بیش از یک ماه، عرق کردن در شب، احساس خستگی، اختلالات شخصیتـی،‌ بیماری هـای مغـزی و پوستـی آشکار می شود.
علائم آلودگی به ایدز بسیار پیچیده و دارای مراحل گوناگونی است که همه این مراحل در افراد آلوده مشاهده نمی شود. با وارد شدن به مرحله نهایی این بیماری سیستم دفاعی بدن به طور کامل درگیر و سلولهای لنفوسیت کمکی یا T4 به شدت کاهش می یابد که این وضعیت سبب ایجاد انواع بیماریهای باکتریایی، ویروسی و انگلی می شود که مشکلات بسیار اساسی برای فرد به همراه می آورد.
راه تشخیص بیماری ایدز انجام آزمایش خون است که این امر می‌تواند وجود این ویروس را در بدن پس از طی دوره نهفتگی شناسایی کند، زیرا بلافاصله بعد از ورود ویروس به بدن آزمایش خون وجود این ویروس را در بدن تایید نمی کند بلکه پس از دو هفته تا سه ماه بعد، آزمایش مشخص خواهد کرد که فرد مبتلا به این ویروس است.
بیماری ایدز درمان قطعی ندارد و بهترین و مؤثرترین راه در مبارزه با آن پیشگیری است، برای مقابله با این بیماری تنها درمان های دارویی ضد ویروس هستند که باعث کندی پیشرفت اچ آی وی به سمت بیماری ایدز می شود و در برخی موارد، درمان ضد ویروس نیز پس از چند سال تأثیر خود را از دست می‌دهد.** تلاشهای جهانی برای درمان بیماری
بیماری ایدز در حال حاضر به یکی از دغدغه های اصلی انسان در سراسر کره خاکی تبدیل شده و یکی از شناخته شده ترین بیماری ها برای تمامی طبقات جامعه محسوب می شود، ویروسی که می تواند با تکثیر و انتشار خود در بدن هر فرد، زندگی وی و اجتماع را با خطر روبرو سازد و هزینه های سنگین مادی و معنوی را بر جامعه تحمیل کند.
باید تلاش شود تا با برنامه ریزی و ارائه راهکارهای اساسی، به آموزش افراد در برابر این بیماری پرداخت و آنها را از خطرات و تهدیدات آن آگاه ساخت، اما افراد باید بدانند که ایدز یک بیماری است که امکان دارد هر انسانی به آن مبتلا شود پس هنگام مواجه با افراد آلوده به این ویروس باید برخورد و رفتار صحیح و مناسبی داشته باشند تا فرد مبتلا به غیر از بیماری ایدز، درد و رنج دیگری را تحمل نکند و دریابد که جامعه مکان امنی برای همیاری او در برابر این بیماری است.
سال 1991 میلادی سازمان بین المللی 'VISUAL AIDS' در نیویورک روبان قرمزی که سمبل جهانی مبارزه با ایدز است و نماد جهانی آگاهی و همبستگی با بیماران مبتلا به اچ آی وی و ایدز به شمار می رود و مردم جهان را به نبرد با این بیماری متحد می کند؛ طراحی کرد.
روز جهانی مبارزه با ایدز از سال 1988 توسط سازمان ملل در اول دسامبر برابر با دهم آذر برگزار می شود، تا بیماران مبتلا به این ویروس دریابند که در راه مبارزه با آن تنها نیستند و تمامی افراد جامعه همراه و همیار آنها در این راه به شمار می روند، همچنین شعار روز مبارزه با ایدز در سال جاری 'به صفر رساندن: به صفر رساندن موارد جدید ابتلا، به صفر رساندن مرگ و میر ناشی از ایدز و به صفر رساندن تبعیض' تعیین شده؛ امید است تا با تلاش تمامی افراد در سراسر دنیا شاهد روزی باشیم که هیچ انسانی از بیماری ایدز رنج نبرد و این ویروس برای همیشه از دنیا رخت بربندد و ریشه کن شود.

برگرفته شده از : www.tabnak.ir